mijn voeten brengen mij naar daar waar mijn ogen over dromen.

in de herfst plukken we thuis in de tuin verse appels, zomaar van de boom.

we kijken naar de paddenstoelen die overal tevoorschijn piepen,

en hoe het gras en de bomen bruin kleuren en zich verstoppen voor de winter.

we zetten kaarsjes aan en nestelen ons onder de dekens, met de liefde en thee.

de herfst is het seizoen waarin de natuur zachtjes sterft, maar dit gebeurt in geuren en kleuren.

zaterdagavond gingen pieterjan en ik naar het concert van selah sue en ik maakte er een radioreportage.

zondagavond gingen we naar het concert van beach house,

ik had mijn armen rond pieterjan en hij nam mijn handen vast en we wiegden samen op de mooie muziek.

(meer foto's op www.flickr.com/photos/hetiseendroom)

drukke dagen, veel slapen, veel slecht voelen, veel rusten, veel liefde.

gisterenavond gingen pieterjan en ik dansen dansen dansen dansen in brussel.

dit deden we op het optreden van django django en hun uitermate mooie muziekjes.

wat waren ze goed, hen wil ik zeker nog eens terug zien optreden.

mijn broertje las daarnet bij mij in bed in mijn pippi langkous boek, lekker ingeduffeld.

de bladeren blijven vallen van de bomen, de dagen worden korter.

lekkere warme chocomelk hoort daarbij, en avonden in bed.

een glimlach op mijn gezicht (bekijk dit filmpje, wat fijn!) en lekker eten in mijn buik.

en steeds meer en meer schoolwerk.

deze week heb ik drie concerten in mijn agenda staan: django django, selah sue en beach house.

fijne culturele week dus, wel extreem vermoeiend.

kerstmis komt dichterbij, en dat vind ik zeer zeer fijn.

een weekend vol schoolwerk, maar het geeft voldoening, zo veel voor school werken.

ik kreeg van mama dit nieuwe kookboek, (alweer) een aanrader.

en simpel maar deugddoend kookboek, de gerechten zijn niet te hoog gegrepen.

bovendien, voor mij het allerbelangrijkste, gezond.

sinds ik zo sukkel met mijn gezondheid, proberen pieterjan en ik gezond te koken.

dat lukt niet altijd, met ons beperkte studentenbudget, maar we doen ons best.

de kaders op de bovenste foto hangen in de gang in mijn ouderlijke huis.

papa nam al de foto's. ik vind het een mooi geheel, ik kijk er graag naar.

de onderste foto is mijn ontbijt van deze morgen.

het ziet er uit alsof het al eens gegeten is, maar dat was het niet. integendeel, 't was zeer lekker.

het recept komt uit dat nieuwe kookboek (dat van de alinea hierboven).

gebakken banaan met room en walnoten: topper!

nu mijn buikje vol gegeten is kan ik, opnieuw, voor school beginnen werken.

ps: gisteren bekeek ik 'alla v barn i bullerbyn', meer bekend als 'de kinderen uit de kabaalstraat'.

ik was als kind (nu nog steeds!) een gróte fan van astrid lindgren.

(veel mensen vergeleken/vergelijken mij met pippi langkous)

de film 'alla v barn i bullerbyn' was een plezier om naar te kijken.

wat is zweden mooi. ik wil er zo graag naartoe.

wij zijn een heel goed kook-team, al zeg ik het zelf: pieterjan snijdt de ingrediënten, ik doe het koken.

gisteren kookte ik, speciaal voor hem, een viergangenmenu: hapjes, voorgerecht, hoofdgerecht en dessert.

het hoofdgerecht sloegen we wel over, want anders zouden we geen honger meer hebben voor het dessert.

(je moet prioriteiten stellen he.)

ik maakte lekkere simpele dingen en maakte ook voor het eerst ooit wittechocolademousse.

mmmmmm.

op deze foto draagt pieterjan zijn mooie donkerrode trui, zijn mooie zachte hemd en zijn mooie bruine broek.

ik hou zo van hem. hij is zo mooi, altijd.

ik hou bijvoorbeeld van hem wanneer zijn haren alle kanten uit staan.

of ik hou ervan hem 's nachts vast te pakken en me telkens wanneer ik wakker word tegen hem te nestelen.

of ik hou van hem als hij een warme, zachte wintertrui draagt. als hij me dan knuffelt is het lekker zacht.

dan is het alsof ik gewikkeld word in een dekentje. het liefste deken ooit.

(ik weet niet of je dit soms leest, lieve pieterjan, maar ik ben zo blij dat ik diegene ben van wie jij houdt!)

deze tekening maakte mijn papa exact achttien jaar geleden van mij.

ik koester de tekening, het zijn herinneringen aan zijn atelier.

daar tekende ik uren aan een stuk (op laag niveau) terwijl mijn papa er ook was.

hij tekende en schilderde er ook uren aan een stuk (op hoog niveau).

herinneringen aan oililykleedjes, pastelkrijtjes, linosnedes en gutsen, groot papier en papa zijn drukpers.

ik hoop dat ik later kan leven van mijn creativiteit.

ps: bon iver was mooi! (lees hier de recensie die ik erover schreef)

de laatste bloemen van het jaar. straks komt de winter, en gaat de natuur weer slapen.

gisterenavond had ik een heel gezellige avond met vriendinnen.

jammer genoeg werd het ook een heel late avond, wat achteraf gezien een dom idee was.

mijn klierkoorts zit nog in mijn lichaam, gisterenavond was een duiveltje in een doosje.

en dat duiveltje stak zijn tong uit naar mijn lichaam, en hopsakee, vandaag voelde ik me weer heel slecht.

maar het is herfstvakantie, ik heb nog drie dagen om veel te rusten. hopelijk is dat genoeg.

ik heb zin om de komende dagen lekkere dingen te bakken.

en ook om zelf dingetjes te maken, te knutselen, te naaien met mijn stikmachine.

hebben jullie ideetjes of tips? ik had al gedacht aan een schoudertas en een verrassingetje voor pieterjan.

maar wat voor verrassing dat weet ik niet. wat zouden jullie maken?

oh en ik huppel en dans en heb kriebels in mijn buik en mijn hoofd.

want morgenavond ga ik naar het concert van bon iver, met mijn vingers in die van pieterjan genesteld.

ik ben klaar voor de sprookjes die justin vernon tot leven zal wekken.

pieterjan zijn schouder is klaar, zodat ik er mijn hoofd op kan nestelen.