always twinkle

liefste december.

de bomen hebben zich ontdaan van hun kostuum,
het eens zo groene gras ligt nu met witte schmink in de wei.
de harde grond kraakt, de snijdende wind briest.
alles wordt door jou bewaakt, de eenzame nacht vriest.
je hebt je ijzeren teugels rond de wereld gedrapeerd
waardoor de natuur stil zijn ogen sluit,
met zachte hand deel je zweepslagen uit.
vuurtjes worden gestookt, in huizen, in harten.
koude vingers zoeken warme vingers,
lippen verspreiden wolken,
van hoop, van gedachten aan weleer
mist en lichtjes en speculoos en kaarsen
de kerstmissfeer, die is er weer.
sjaals en mutsen en handschoenen en kousen,
wol bedekt definitief de laatste herinnering aan de zomer.

liefs,
jade
(je grootste dromer)