donkere winter

Op 13 januari begon ik aan een acht weken durende stageperiode. Ik doe stage bij de nationale radio, bij de openbare omroep. Het is fijn werk, afwisselend en uitdagend. Ik doe het graag en het zijn toffe collega's.

Maar wat ik echt jammer vind, is dat het 's ochtends wanneer ik opsta donker is, en wanneer ik 's avonds klaar ben met werken, is het alweer donker. 

Ik mis het om in het daglicht te kunnen leven. Om lange wandelingen te kunnen maken, om naar de kleuren en de vormen van de wolken te kijken. Om foto's te gaan trekken en om de geuren en kleuren van de winter in mij op te nemen.

Ik plaats bij deze post vrolijke foto's die ik enkele weken geleden maakte. Vrolijke, lichte en eerlijk opgewekte foto's om de serieuze gedachten een beetje te omarmen.

Ik moet wennen aan de werkuren, aan de nine-to-five-job. Ik moet leren om mijn tijd na het werk zo in te delen dat ik nog nuttige en ontspannende dingen kan doen.

Ik moet er aan wennen om niet direct in mijn bed te kruipen wanneer ik thuis ben, omdat ik zo ongelofelijk vreselijk moe en uitgeput ben.

Ik hou echt enorm van de winter, van de koude lucht en de ijzige blauwe hemels, van de lange nachten en de kale natuur. 

Maar nu ik even moet proeven van het werkleven, hou ik niet zo van de donkere ochtenden en de donkere avonden wanneer ik naar en van mijn werk wandel. Ik heb het gevoel dat ik na mijn werk niets meer heb aan mijn dagen, omdat het na mijn werkdag al donker is buiten en de winkels en fijne eet- en koffiezaakjes gesloten zijn. Ik ben ook steeds vermoeid, hoeveel uren per nacht ik ook slaap.

Kennen jullie dat gevoel? Hebben jullie nuttige tips die mij zouden kunnen helpen?