a free man

Gisteren zag ik een ongelofelijke film. Een film die me stil maakte en me diep liet nadenken. Ik heb het over 12 Years A Slave, de nieuwste film van Steve McQueen.

Ik had al heel veel over de film gehoord en gelezen. Steengoede recensies, mensen die me vertelden dat de film een grote indruk op hen had nagelaten, en als kers op de taart waren er natuurlijk de negen Oscarnominaties en vele andere prijzen.

En wanneer ik de trailer ergens voor de eerste keer had gezien, wist ik dat ik de film zelf ook helemaal wilde bekijken.

12 Years A Slave gaat over Solomon Northup, een vrije zwarte man, die op een dag wordt ontvoerd en verkocht als slaaf. De slavernij is een donkere pagina uit de hedendaagse geschiedenis. Ik zeg hedendaags, want zo heel lang geleden is dat allemaal nog niet. Zelfs vandaag de dag gebeuren zo'n praktijken nog steeds, al is het misschien niet op dezelfde manier, en misschien ook niet in Amerika. Maar het feit dat duizenden, misschien zelfs miljoenen mensen, weggesleurd zijn van hun thuis (vroeger en nu), van de plek waar ze horen, om er onder onmenselijke omstandigheden te werken voor geen of een minuscuul loon: dat mogen we niet vergeten. 12 Years A Slave zet een hoofdstuk van de mensheid in de schijnwerpers, een hoofdstuk waar sommigen gewoon hun ogen voor willen sluiten.

De acteurs spelen trouwens hun rol verdomd goed, zo beklijvend, bij-de-keel-grijpend goed. Het verhaal is reëel, dichtbij en tastbaar. Ik had kippenvel wanneer de personages samen zongen, de tranen rolden over mijn wangen wanneer ik de zweepslagen hoorde en zag. Ik kon de katoenbloesems bijna ruiken, en ik voelde de hete wind van Louisiana bijna op mijn huid. De film probeert de ogen van de mensen te openen. En dat is bij mij gelukt.

Ik zou diep teleurgesteld zijn wanneer Chiwetel Ejiofor, de hoofdrolspeler van de film, geen Oscar krijgt voor Beste Acteur. Of wanneer Lupita Nyong'o, de actrice die Patsy vertolkt, wordt overgeslagen bij Beste Vrouwelijke Bijrol. En ik wil er ook even bijzeggen dat regisseur Steve McQueen zelf een donkere huidskleur heeft. Wat 12 Years A Slave voor mij nog straffer maakt. Al de mensen die aan de film meewerkten, vertellen samen een verhaal dat iedereen zou moeten horen. Één van de verhalen op deze planeet, die we nooit koud mogen laten worden.

source: www.foxsearchlight.com/12yearsaslave/

Al de prijzen en de nominaties die 12 Years A Slave krijgt, zijn een erkenning voor wat er gebeurd is. Een gefluisterde 'sorry' voor alle mensen die ooit een gelijkaardig lot hebben ondergaan. Want ook al hebben wij, vandaag de dag, persoonlijk niets te maken met die slavernij, en met onmenselijke praktijken, dan nog is aandacht besteden aan 12 Years A Slave een manier om te tonen dat zulke dingen niet meer mogen gebeuren. Dat zulke dingen niet meer zullen gebeuren.

Ga naar de dichtstbijzijnde filmzaal, en laat jezelf meesleuren door één van de beste films die ik ooit zag. En laat me zeker weten wat je van de film vindt/vond. Wees gerust: je zal geen spijt krijgen van dat bioscoopbezoek.