ik had pannenkoeken met een groot glas melk en een kop thee als ontbijt.

buiten, in de tuin, met de bomen als afdakje.

de zon speelde met de bladeren, piepte er stiekem doorheen.

dan fijn winkelen met mijn beste vriendinnen.

we vormen een groepje van vijf: één vinger op een hand per vriendin.

daarna lekker in het gras liggen, praten, lachen. genieten.

binnen minder dan een uurtje zie ik mijn lieve pieterjan terug,

na twee lange weken.

het gemis is enorm, maar straks wordt mijn geduld beloond.

ik ben gelukkig.

ik werd verrast.

maike schreef me een brief, en dat vind ik lief.

ik kreeg er vlinders van in mijn buik.

ik hou van brieven, en van verrassingen.

en van zelfgemaakte cd'tjes.

verder werd ik getroost door een regenboog.

hij groeide uit de schouw van een huis bij mij in de straat.

ik zag hem nadat ik even triest was.

ik richtte mijn hoofd op en keek recht in zijn ogen.

hij gaf me een zoentje op mijn voorhoofd.

even later begeleidden roze wolkjes me naar mijn bed.

(luister naar dit liedje. en doe dat wanneer het afgelopen is, nog eens.

het is perfect voor een zomeravond.

met roze wolkjes en regenbogen.)

het was een weekend met veel gevoelens.

gisteren organiseerde ik samen met heather een verjaardagsfeestje, voor onze beste vrienden.

ik ben pas jarig eind september, maar samen een feestje doen is leuker dan alleen.

het was fijn. ik heb gelachen, lekker gegeten, genoten.

maar vandaag was het tegenovergestelde: ik was alleen en veel trieste gedachten kropen in mijn hoofd.

veel gemis vooral, en onzekerheid. mijn lichaam zet de mentale pijn om in fysieke.

ik mis pieterjan. nog zes dagen en ik kan zijn hand weer vasthouden.

dan kan ik me 's avonds weer nestelen tegen hem

en met zijn adem op mijn huid in slaap vallen.

voorlopig sla ik nog een paar dagen mijn armen rond mezelf.