De zomer loopt op zijn einde, de herfst komt knipogend om het hoekje piepen. Toch schrijf ik nog een zomerpost, over een reis die ik maakte in het begin van de zomer. Begin juli ging ik namelijk 17 dagen naar Zuid-Frankrijk met Pieterjan. Het is nog maar (of al) twee maand geleden, maar het lijkt veel langer. De tijd vliegt, en dat vind ik eng. Soms heb ik het gevoel dat ik mijn ervaringen niet genoeg absorbeer, dat ik mij laat meedrijven in de sleur. Maar ik doe mijn best, ik leef zo bewust en aanwezig mogelijk.
Enfin, Zuid-Frankrijk dus, meerbepaald de streek rond Marseille. Enkele analoge foto's had ik al eens gedeeld, nu is het aan de digitale. Twee weken lang elke dag aan verfrissende ijsjes likken, elke dag omringd worden door kleurige vlinders die het zonlicht weerkaatsen met hun prachtige vleugels, elke dag genieten van huisjes met pastelkleurige luiken en geurende bloemen. De geur van de zee en de geur van het dorre gras. De smaak van Provençaalse kruiden en de smaak van verse croissants. Het leven in Frankrijk is anders dan in België. De mensen zijn er hartelijker, de zon is er onverbiddelijk. Vakantie is er heerlijk.
