1 december 2013

people are strange when you're a stranger

Mensen intrigeren mij. Daarom kijk ik heel graag naar de mensen rondom mij.
Dat hoeven niet per se mensen zijn die ik niet ken, integendeel.
Overal waar ik loop, zit of kom, kijk ik naar de mensen. Ik observeer. Wie niet kijkt, zal ook niets zien.
Aan de hand van wat ik zie, verzin ik een verhaal rond bepaalde personen.
De manier waarop ze bewegen, hoe hun lippen vervormen wanneer ze glimlachen, hoe ze hun geliefde liefdevol aanraken of net niet.
Kinderen kijken even gretig naar de wereld als ik doe. Verwonderd, bewonderend.

Wanneer iemand mij passeert op straat, adem ik altijd heel diep in via mijn neus. Ik probeer hun geuren te vangen. Soms ben ik teleurgesteld door wat ik ruik, door een stinkende stank. Maar meestal is de geur die ik vang, iets wat mij laat glimlachen. Het is iets wat ik net verwachtte van die persoon, of iets dat mijn hart laat opspringen van pret. Een verleidelijk parfum, een geur van vers gebak, de geur van kinderhandjes of de geur van een knetterend haardvuur.

Individuen tonen meer van zichzelf aan de buitenwereld dan dat ze zelf beseffen.
Het zijn kleine dingen die verraden wie ze zijn.
Hun handschrift, de kleur op hun lippen, het paar kousen dat ze vandaag dragen, hoe ze hun sjaal knopen, de manier waarop ze hun ogen pretlichtjes krijgen wanneer ze een smsje lezen.
Die kleine elementen stel ik samen tot een verhaal, tot een leven.

Sommige mensen blijven nog lang in mijn gedachten rondhangen, anderen ben ik onmiddellijk weer vergeten. Maar wist je, dat wij 's nachts zelfs dromen van onbekenden?
De gezichten die in jouw dromen voorkomen, zijn mensen die je ooit in je leven al eens hebt gezien. Onze hersenen verzinnen de gezichten niet die je 's nachts vergezellen.
Integendeel: al die gezichten worden opgeslagen in een klein ladekastje ergens in je hoofd. Kijk dus extra lang naar de mensen die je intrigeren, mensen die je 's nachts graag zou tegenkomen in je dromen. Want misschien gebeurt dat dan ook wel.




30 november 2013

little november shower

Laatst wandelde ik in de regen, en ik moest aan Bambi denken.



Ik hou van de regen. Ik vind het niet erg om nat te worden, en als het te hard regent, houd ik gewoon een paraplu boven mijn hoofd.
Ik spring graag in plassen en ik vang graag regendruppels met mijn tong.
Ik hou van de geur van regen, en van de geur van de wereld nadat het geregend heeft.
Het voedt de natuur, het laat alles blinken.
En het is mooi. Parels op bladeren en aan takjes. Blinkende spiegels op de grond.
Houden jullie ook van regen?




26 november 2013

klik klik

Even een korte boodschap: ik heb een Instagram-account aangemaakt! Wees welkom en volg me indien je wilt! Dan kan ik jullie Instagram-accounts ook eens bekijken en volgen.
Liefs, en snel neem ik het bloggen terug op! Ik ben bezig aan enkele posts :)

13 november 2013

bewonder

Toen ik vandaag op de trein naar huis zat, zag ik een prachtig schouwspel door het raam. Het was 16u50 en de wereld stond in brand.
De bloedende zon spuwde vlammen op het uitzicht dat ik waarnam. In vuur en vlam sloot de dag zijn ogen en sloeg de maan beschermend zijn armen om ons heen.
Het was een normale herfstige valavond in november, maar de rode zon maakte de wereld zoveel liever en zachter dan hij eigenlijk is.

Door dat licht vergat ik het leed in de wereld.
Krijsende kinderen met bolle buikjes die vragen om een glas water en een boterham.
Huilende bossen en tranende bomen die het onderspit moeten delven tegenover de allesoverheersende menselijke wil, het snakken naar meer, meer, meer.
Jonge olifantjes en hermelijntjes die doelloos rondzwerven omdat hun ouders vermoord werden voor hun slagtanden of hun vacht.

In het gouden, rode, zachte herfstlicht dat de avond aankondigde, vergat ik even hoe erg de wereld er aan toe is.
Met grote ogen bewonderde ik dit eenvoudige schouwspel, dit natuurlijke mirakel.

Ik hou mezelf voor dat ik nooit mag vergeten hoe mooi de natuur is.
De mens mag dit nooit vergeten, en steeds met grote ogen blijven kijken.

3 november 2013

autumn sweater

De tijd vliegt voorbij, het gaat allemaal veel te snel.
School is nu al anderhalve maand terug bezig, en het eist veel van me. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van mijn studierichting. Maar het is zo druk en ik heb zoveel werk dat ik mezelf kwijt was.

De voorbije week had ik herfstvakantie en was het rustiger. 
Ik had tijd om te ademen.
Ik had tijd om lekker en gezond eten klaar te maken. Met veel liefde roerde ik met mijn houten spatel door sausjes en slaatjes, met veel geduld wachtte ik tot het juist smaakte. 
Ik had tijd om van Pieterjan te genieten. Gewoon tijd hebben om 's ochtends, wanneer ik wakker werd, mijn ogen te openen en naar hem te kijken. Om met mijn vingers tussen de haartjes op zijn borst te woelen en hem zachte kusjes te geven op zijn gezicht.
Ik had tijd om door het raam te kijken. Kleurige herfstbladeren lachten me toe, de wind waaide hard en beschermend tegen de vensters en de zon verspreidde haar gouden gloed over de straat. De regendruppels vormden parels op mijn gezicht en warme truien hielden me lekker warm.
Ik had tijd om te lezen, om gewoon op mijn gemak in de zetel een boek te lezen. Met dikke sokken en een grote kan thee.
Ik had tijd om te slapen. Ik kon er van genieten om 's avonds in bed te gaan liggen en de avond nestelde zich zachtjes naast mij onder de deken.

Ik heb mezelf een beetje teruggevonden. En nu hoop ik dat ik mezelf weer niet te snel kwijt raak. Want de gedachten in mijn hoofd kenden geen richting meer, de tranen waren dichterbij dan de glimlachjes op mijn lippen. Ik wist het allemaal even niet meer, ik had even geen motivatie, geen hoop, geen dromen meer. De herfst heeft rust gebracht in mijn hoofd, de wind waaide de gedachten op zijn plaats. Ik ben nu terug gelukkig.

Hopelijk blijft dat nog even.


11 oktober 2013

On Track


Ik ben op zoek naar iemand die onlangs een nieuwe band ontdekte, of een nieuwe song van een bepaalde artiest (niet commercieel). Kan je mij helpen en zie je 't zitten om dinsdag tussen 18u en 19u een paar minuutjes live met mij te bellen in mijn radioprogramma On Track? Stuur me dan maar een privé-berichtje! Hoe meer suggesties, hoe liever!

PS: Dit weekend probeer ik echt tijd te maken voor een nieuwe blogpost!

15 september 2013

gold in the air of summer

De zomer loopt op zijn einde, de herfst komt knipogend om het hoekje piepen. Toch schrijf ik nog een zomerpost, over een reis die ik maakte in het begin van de zomer. Begin juli ging ik namelijk 17 dagen naar Zuid-Frankrijk met Pieterjan. Het is nog maar (of al) twee maand geleden, maar het lijkt veel langer. De tijd vliegt, en dat vind ik eng. Soms heb ik het gevoel dat ik mijn ervaringen niet genoeg absorbeer, dat ik mij laat meedrijven in de sleur. Maar ik doe mijn best, ik leef zo bewust en aanwezig mogelijk.

Enfin, Zuid-Frankrijk dus, meerbepaald de streek rond Marseille. Enkele analoge foto's had ik al eens gedeeld, nu is het aan de digitale. Twee weken lang elke dag aan verfrissende ijsjes likken, elke dag omringd worden door kleurige vlinders die het zonlicht weerkaatsen met hun prachtige vleugels, elke dag genieten van huisjes met pastelkleurige luiken en geurende bloemen. De geur van de zee en de geur van het dorre gras. De smaak van Provençaalse kruiden en de smaak van verse croissants. Het leven in Frankrijk is anders dan in België. De mensen zijn er hartelijker, de zon is er onverbiddelijk. Vakantie is er heerlijk.




















4 september 2013

de vrijheid roept




Morgen vertrek ik op vakantie, voor tien dagen. Naar de natuur in Luxemburg. Ik ga er kamperen, oude burchten beklimmen, naar de sterren kijken, wandelen, kajakken, herten zoeken bij zonsopgang, zwemmen in meren, genieten van de liefde en zoveel meer. 

De komende tien dagen worden goede dagen. Liefs!

31 augustus 2013

een zacht 'tot ziens'



Lieve zomer,
Wat ben je lief.

Zonnestralen verwarmden de afgelopen maanden mijn huid en gaven me honderden donkerbruine vlekjes op mijn gezicht, sproetjes. Mijn oma noemt ze zomerbloempjes, en wanneer ze dat zegt moet ik glimlachen.
De natuur kon dankzij jou groeien en bloeien. Groen en geurend hield ze me de voorbije maanden gezelschap. En daar was ik blij om. Bessen zijn in mijn buik verdwenen, aardbeien hebben mijn vingers rood gekleurd en groenten hebben mijn bord gevuld.
De zon heeft gebrand en verwarmd, nu eens heel hard, dan weer heel zacht. Meedogenloos of liefhebbend. Koppig, dat is ze wel, die zon. Maar ik kan ze geen ongelijk geven.

Maar wanneer ik de laatste dagen wandel in het bos, zie ik vaak een schim achter de bomen. Stiekem en onzichtbaar. Maar wie kijkt, die ziet ook. En ik heb het gezien. Het is de herfst, wiens kleurrijke haren ik af en toe achter het hoekje zie verdwijnen. Hier en daar zie ik kastanjes aan de bomen hangen. En wanneer ik mijn neus uit mijn raam steek, dan ruik ik de bladeren al: ik ruik al hoe ze stilletjesaan van kleur veranderen. En als ik niet oplet stap ik op dennenappels, die verdwaald zijn op de zomergrond.

Lieve zomer, je was zo lief dit jaar. Ik was zo blij om je terug te zien. Je bent zo goed geweest. Ik heb zo van je genoten.
Het is bijna tijd om afscheid te nemen. Ik zal je missen, maar binnen een tiental maanden zie ik je terug. Geniet van je laatste weken, en dan mag jíj op vakantie. Geniet er van. 

En zeg tegen de herfst dat hij welkom is. Ik wacht op hem, met open armen en een warme chocomelk.

Duizend liefs,
Jade

25 augustus 2013

willekeurige momenten

(nog steeds ben ik volop bezig mijn vakantiefoto's van in juli te bewerken en bekijken.)

ik start met een nieuwe rubriek op mijn blog: willekeurige momenten.
momenten uit mijn dag, week, maand, leven. momenten die ik wil delen, niet wil vergeten.







  1. liefdeswafels bakken met pieterjan. kindertijdnostalgie en knoeien met slagroom en fruit.
  2. zelfportret.
  3. bij mijn ouders barbecuen, met heerlijke artisjokken, gemarineerde scampi en gegrilde groenten.
  4. mijn prins was jarig. een jaar ouder: een jaar wijzer, een jaar liever, een jaar grappiger.
  5. een dag vol regen, met wolken in mijn hoofd en afwezige gedachten.
  6. twee zelfgebakken chocoladegroenetheecakes, met bevroren vruchten erbij.
  7. dromend, denkend aan ikweethetnietmeer.
  8. liters zelfgemaakt vruchtensap met citroen, limoen, bessen en aardbeien.
★ op deze muziek dans ik de laatste uren, deze kortfilm maakt me intens gelukkig.

7 augustus 2013

analoge nostalgie












eindelijk de eerste lading van de foto's die ik trok in zuid-frankrijk tijdens de eerste twee weken van juli.
dit is een selectie uit mijn analoge kiekjes.
wanneer ik de foto's bekijk vullen ze mijn hart met warmte en nostalgie. herinneringen zijn iets moois, zeker wanneer diegene van wie je houdt niet bij jou is.
pieterjan is op kamp, al zeven nachten slaap ik in een leeg bed, op mijn eentje. nog drie keer slapen, en ik lig terug in zijn armen.

ik ben niet goed in alleen zijn, in missen.
ik mis het gevoel hem niet te missen.

ps: de schildpad die we vonden is een griekse landschildpad. hij heet amadeus en maakt graag wandelingen.