februari en maart brachten verschillende dingen met zich mee. verdriet en geluk, zon en sneeuw, ruzie en liefde, vakantie en school, bloemen en fruit en cultuur en taartjes...
de voorbije weken waren dubbel, maar nu is alles terug goed, zoals het hoort te zijn. ik heb ongelofelijk weinig vrije tijd, maar het is helderder in mijn hoofd, en daardoor zijn mijn dagen ook helderder (deze zin laat me denken aan haar).

ik zit in een creatieve en nieuwsgierige fase: ik probeer nieuwe gerechten en fruit uit, ik heb leuke ideeën voor reportages en interviews, ik experimenteer met fotografie (zoals met het zelfportret hiernaast) en ik zit boordevol ideeën (maar heb te weinig tijd om ze uit te voeren).
kortom, ik merk aan mezelf dat de lente dichterbij komt. al gaat het overmorgen wel terug heftig sneeuwen. ze geven tien centimeter sneeuw! niet dat ik dat erg vind, integendeel. ik genoot van de zon van de voorbije week, maar ik geniet even hard van sneeuw.

ik at de voorbije weken hele lekkere dingen: ik probeerde het risotto-recept van iris (ik verving de zeekraal door champignons, ik vond geen zeekraal in de winkel), ik at de eerste aardbeien van het jaar (en ja, ze waren lekker!) ik maakte vele smoothies (banaan, frambozen, aardbeien, zwarte bessen, ...), ik genoot van pieterjan zijn zelfgemaakte champignonsoep, ik smulde van mama haar lekkere citroentaart, ik ontdekte granaatappel (gróte liefde!), en ga. zo. maar. door.

hieronder een bloemig en fruitig en heerlijk foto-overzichtje van enkele van die tongstrelende lekkernijen.

na meer dan een maand, ben ik terug van weggeweest. ik heb het zo drukdrukdruk, de tijd sijpelt als zand door mijn vingers. het lijkt alsof ik mezelf ouder zie worden, zonder dat ik de tijd heb om ervan te genieten. ik moet meer aan time-management doen. plannen plannen plannen, jade.

in ruil en als 'troost' hier een lange fotoblog.

begin februari ging ik met pieterjan een week naar de belgische zee. uitwaaien, wandelen en frisse lucht inademen, dat was toen echt wat ik nodig had. het deed goed, het ging te snel voorbij. zo gaat het altijd met die mooie liedjes.

we bezochten onder andere damme, een mooi rustiek boekendorp dicht bij brugge. jammer genoeg waren de meeste winkeltjes en tavernes dicht wegens op vakantie, maar toch was het een leuke tocht. ik zag oude molens, vogels in de lucht en een heel mooi boekenwinkeltje. dat boekenwinkeltje is naar eigen zeggen de meest eenzame boekenwinkel in het stadje, en dat kan ik niet ontkennen. maar wat was het er mooi! overal boeken, kriskras door elkaar, de zon die warm binnen scheen door de ramen en dan natuurlijk de onmisbare boekengeur. de baas van het winkeltje was een klein oud mannetje, dat je haast niet zag zitten tussen al de boeken. en hij was aan het, ja hoor, lezen!

als kind was ik al eens in damme geweest met mijn ouders, maar wat was het leuk om het nu nog eens te zien. het boekenwinkeltje herinnerde ik me alvast.

op de terugweg van damme, liep er een klein hermelijntje voor onze auto, iets wat ik nooit zal vergeten...

voor de rest gingen we veel wandelen. in het zwin, op het strand, in de duinen, ... we vonden veel aangespoelde dingen op het strand: pluimen, een zeester, drijfhout, pootjes van krabben, flessen, touwen, speelgoed, en jammer genoeg ook veel afval.

ik hou van de zee en de kust: de geuren, de wind, het zand, de uitgestrektheid. de kust, eender waar ter wereld, zit voor mij vol herinneringen. herinneringen aan mijn grootouders bijvoorbeeld. wanneer ik met mijn grootmoeder schuilde achter houten strandcabines voor een regen- en onweersstorm. of wanneer ik 's ochtends vroeg met haar naar de vismarkt ging. herinneringen aan vakanties met mijn ouders. zorgeloos spelen in het zand, springen over de golven en schelpen verzamelen. herinneringen aan de eerste jaren van mijn relatie met pieterjan. urenlang naar de lucht kijken, tussen de duinen, mijn hoofd op zijn buik.

alleen jammer dat ik niet in de zee durf te zwemmen. het donkere water waarvan ik de bodem niet zie, jaagt me schrik aan. een schrik die ik misschien ooit onder ogen zal moeten komen, en zal moeten overwinnen.

zijn er zo'n dingen waar jullie echt ongelofelijk veel schrik van hebben, banale dingen zoals in de zee zwemmen?

of hebben jullie ook herinneringen aan de zee en de kust, zoals ik?