aftellen en fotograferen

ik geniet van het goede weer en de groene wereld.

daarnaast tel ik stiekem af tot ik naar het zuiden vertrek.

nog zeventien dagen. dan geniet ik volop en eindeloos van vrijheid en de liefde.

de examens verlopen goed, de zon verwarmt mijn huid en dromen zweven rond in mijn hoofd.

mijn blote benen groeten de wereld, mijn sproetjes ontwaken uit hun winterslaap.

ook de juni-photochallenge gaat goed. ik vind het fijn om te doen, ook al heb ik weinig tijd.

photochallenge: 4 - 2 o'clock

op 4 juni had ik om twee uur een mondeling examen. ik kon dus niet echt een foto nemen.
maar vlak voor het examen had ik veel zenuwen, op dat moment wilde ik niets liever dan mezelf wegsteken.
vandaar deze creatieve(?) oplossing.

photochallenge: 5 - pattern

photochallenge: 6 - makes me smile

deze kleine lieveling is mijn broertje, tegelijkertijd mijn metekind.
ik zag hem heel bewust opgroeien, nu is hij tien. hij laat me nog elke dag glimlachen.
hij geniet nog van mijn knuffels, kruipt 's avonds bij mij in mijn bed om een boek te lezen.
maar stilletjes wordt de kleine jongen groot. hij houdt van plagerige mopjes en skateboarden en voetbal.
elke keer dat ik hem zie, glimlach ik, zowel mijn mond als mijn hart.

photochallenge: 7 - high key

photochallenge: 8 - sunrise or sunset

photochallenge: 9 - up close

photochallenge: 10 - unusual

dit lieve uiltje keek naar ons wanneer we onder hem door reden. een ongewoon, maar mooi zicht.

in september kreeg ik een analoge camera cadeau van een lieve vakantiejob-collega.

ik schoot er afgelopen weken een rolletje mee vol, woensdag mag ik het ontwikkelde filmpje ophalen.

ik ben benieuwd wat mijn analoge camera mij deze keer te bieden heeft.

overbelicht, onderbelicht, vol warmte of net helemaal mislukt.

ik ben benieuwd, en zal blij zijn, wat het resultaat ook moge zijn.

analoge fotografie is een synoniem voor het leven: het kan niet altijd perfect zijn.

soms is er wat storing, wat ruis of een beetje teveel of te weinig licht.

en dat is net goed.