wanderlust

Het is alweer een jaar geleden dat ik voor het laatst een tripje maakte of naar het buitenland ging. Toen sliep ik twee weken in een klein tentje in de bergen van Luxemburg. Dichtbij een heel groot meer, met hoge dennenbomen en diepe valleien. We kookten 's avonds op een mini-gasvuurtje, werden bijna elke nacht wakker door de regen op het tentzeil en maakten urenlange wandelingen door prachtige natuurgebieden. We zagen grote vogels, wilde reeën en sporen van everzwijnen. Ik heb nog heel veel foto's, maar heb ze hier nog niet gedeeld omdat die reis al zo lang geleden is. Zou ik er toch nog enkele bloggen? (Ja? Neen?)

Ik kijk ernaar uit om opnieuw een stap in de wereld te zetten, om toch weer een deeltje van deze mooie aardbol te zien. Om nieuwe steden te ontdekken en de natuur te verkennen. Op mijn lijstje-voor-in-de-nabije-toekomst staan Parijs, IJsland, Noorwegen, Zweden en Praag. Dat zijn de plekken die ik momenteel het liefst wil zien. Jammer genoeg zal dat alles nog niet voor snel zijn aangezien ik (én Pieterjan) vanaf deze week aan de slag gaan in onze nieuwe job, we niet veel overeenkomende vrije dagen hebben en we centjes moeten sparen. Maar dat wil niet zeggen dat we niet mogen dromen over onze toekomstige reizen of over deze mooie wereld. Want dat doen we volop, in onze pyjama knus bij elkaar onder het dekentje in de zetel.

✈ Deze foto's van de Schotse Highlands laten me, met een brede glimlach op mijn lippen, terugdenken aan de trektocht die ik in Schotland maakte in 2007. Ongeveer tien dagen lang trok ik toen met andere leeftijdsgenoten door de Schotse Highlands, waar we de West Highland Way volgden van Milngavie naar Fort William. Met een zware rugzak op onze rug beklommen we hoge bergen en genoten we van weidse en prachtige uitzichten. We stapten 152 kilometer op minder dan tien dagen, zagen de ene Schotse Hooglander na de andere, zaten met een dekentje rond onze schouders te genieten van de zonsondergang aan Loch Lomond en gingen in groep naar het toilet in de bosjes. Echt één van de mooiste reizen die ik ooit maakte. Ik heb er mijn eigen grenzen verlegd en ik heb het gedurfd een zware trip te maken zonder dat ik op voorhand iemand kende. Wie ooit Schotland wil bezoeken en dat op een avontuurlijke manier wil doen: de West Highland Way raad ik je eindeloos aan. (En je mag me altijd mailen als je vragen hebt.) Schotland is zo een mooi, vriendelijk en onaangeroerd land, ik droom ervan om het terug te bezoeken.

✈ Dit prachtige boek van deze al even prachtige blog (én getalenteerde fotograaf) staat al enkele weken op mijn verlanglijstje. Wie me goed kent, weet dat een Volkswagen busje één van mijn grootste dromen is. Reizen in een soort van "eigen huisje", dat je meeneemt waar je ook naartoe gaat. In dat busje zou ik matrassen leggen waarop geslapen kan worden, en dan zou ik in dat busje de wereld verkennen met mensen die ik dicht bij mij wil. Ooit. Voorgenoemde blog en boek beschrijven mooi hoe die dromen in mijn hoofd er ongeveer uit zien.

✈ Landschappen hoeven niet altijd veraf te zijn, je kan ze ook zelf maken! Kijk maar naar deze kunstwerken van Vilde Rolfsen. Zoals de naam al laat vermoeden zijn ze gemaakt van plastic zakken. Ik vind het alleszins zeer verrassend en inspirerend. Of hoe mooi kunst kan zijn.

✈ Ik deelde hier op de blog al eens eerder een fijne hut. Deze vond ik onlangs op het internet en zwier ik er hier even bij want het is alweer zo'n mooie hut.

✈ Om het reis-lijstje af te sluiten, vind je hier tien steengoede fotografen die vaak onderweg zijn en daar foto's maken die zeer de moeite zijn. Roadtrip-fotografen dus. Waw, meer hoef ik niet te zeggen.