dat ik wilde

dat 

al het goede op deze wereld

ook

zo schoon

zou kunnen sterven

zoals de natuur

elk jaar

zo schoon

doet in de

herfst.

Vrije dagen zoals ze moeten zijn: in het bos, zonder uurwerk. Met de zonnestralen die elegant door het verkleurde bladerdak dwarrelen en met bomenmuren vol van herfstkleuren overal om ons heen. Trage stapjes vanwege de kleinste voetjes onder ons, een bos gevuld met een vrolijk kinderstemmetje. Schaterlachjes en vuile knieën en vingers. En erna een crême brulée, want daar hadden we (zoals altijd) heel veel zin in. Een gevulde maag en een leeg hoofd, dankjewel meneer de herfst. En ook al staat hij na de zomer elk jaar klaar voor de deur, de herfst blijft toch echt, altijd, opnieuw verbazen.

in de herfst plukken we thuis in de tuin verse appels, zomaar van de boom.

we kijken naar de paddenstoelen die overal tevoorschijn piepen,

en hoe het gras en de bomen bruin kleuren en zich verstoppen voor de winter.

we zetten kaarsjes aan en nestelen ons onder de dekens, met de liefde en thee.

de herfst is het seizoen waarin de natuur zachtjes sterft, maar dit gebeurt in geuren en kleuren.

zaterdagavond gingen pieterjan en ik naar het concert van selah sue en ik maakte er een radioreportage.

zondagavond gingen we naar het concert van beach house,

ik had mijn armen rond pieterjan en hij nam mijn handen vast en we wiegden samen op de mooie muziek.

(meer foto's op www.flickr.com/photos/hetiseendroom)

drukke dagen, veel slapen, veel slecht voelen, veel rusten, veel liefde.

gisterenavond gingen pieterjan en ik dansen dansen dansen dansen in brussel.

dit deden we op het optreden van django django en hun uitermate mooie muziekjes.

wat waren ze goed, hen wil ik zeker nog eens terug zien optreden.

mijn broertje las daarnet bij mij in bed in mijn pippi langkous boek, lekker ingeduffeld.

de bladeren blijven vallen van de bomen, de dagen worden korter.

lekkere warme chocomelk hoort daarbij, en avonden in bed.

hoe de herfst moet zijn: rood, met pompoentjes en bloemen binnen, want we leven meer binnen.

meer binnen leven, maar meer genieten van buiten zijn, van het weinige buiten zijn.

en soep soep soep soep soep!

ik geniet van koken, van lekkere maaltijden klaarmaken.

ik verwen graag pieterjan zijn buikje. en het mijne.

het resultaat van mijn bloedonderzoek is binnen: klierkoorts!

dat verklaart dus mijn vermoeidheid, mijn lichamelijk niet-gezond-zijn.

nu moet ik véél rusten en gezond eten.

hopelijk ben ik snel terug de oude jade.

ik wil weer foto's trekken, mijn vingers tintelen!

school slorpt heel veel van mijn tijd op. maar dat vind ik niet erg.

ik moest in het begin wel even wennen om mijn tijd opnieuw in te delen.

ik ga echt vaker proberen hier een blogje te plaatsen.

morgen trekken de belgen naar de stembus. ik ben benieuw naar de resultaten.

ik hou van kopjes thee en dekentjes, ik heb zo'n zin in de koude seizoenen.

op de bovenste foto heb ik het gouden herfstlicht kunnen vastleggen.

ik wandelde met mijn nieuwe winterjas, lekker ingeduffeld, met de zonsondergang rechts aan mijn zij.

nu heb ik een zwart-witte poes, genaamd wollemien, in mijn armen.

ik heb een nieuw speeltje voor mijn fototoestel en daarmee nam ik van haar een foto.

ze is er dertien keer in te zien, deze lieve, mooie wollemien.

op school voel ik me zo goed in mijn vel, het is er zo fijn.

ik kan me er eindelijk ontplooien, wat me in mijn vorige opleiding niet lukte.

ik vind huiswerk maken zelfs niet erg.

jammer genoeg ben ik wel opnieuw ziek. ik moet mezelf beter verzorgen, ik moet sterker worden.

kunnen jullie mij tips geven, hoe ik mijn lichaam sterker kan maken? hoe ik minder ziek kan worden?

nu ga ik theetjes drinken met veel honing en lekker lezen onder mijn dekentje, met wollemien op mijn schoot.

de herfst brengt gouden licht. ik geniet ervan, van het gouden licht.

met een sjaal om mijn nek en een wollen trui rond mijn buik trotseer ik de beginnende kou.

die tintelt met kriebelende vingers aan onze lichamen.

's nachts hebben we een warm deken nodig, overdag een kop warme thee.

zondag was het rommelmarkt in de straat. veel rommel, weinig moois.

verder had ik dit weekend een leuke avond met mijn vrienden.

vriendschap is iets moois, moeten we koesteren.

net als de liefde. of als de herfst, en de natuur.

de afgelopen week was hectisch, of toch op z'n minst veelzijdig.

zaterdag was ik jarig, 22 kaarsjes, hoera hoera. lekker eten, goed gezelschap en lieve geschenkjes. fijn!

ik voelde me sinds een paar dagen wel ziekjes, en maandag en dinsdag werd het het ergst.

ziek in bed, met thee, een dik deken, soep, koorts en pijn.

gelukkig werd ik goed verzorgd en voelde ik me woensdag terug beter.

school is fijn, fijner, fijnst. leuke lessen, leuke docenten, leuke klasgenoten. ik voel me er goed.

de natuur verandert, werpt zijn zomertinten af.

ik zie bladeren vallen en de lucht kleurt in de meest mooie tinten.

het mandarijnenseizoen is aangebroken, binnenkort duiken overal sinterklaasjes op.

en ik?

ik fiets met mijn nieuwe fietsmandje en een dikke sjaal rond mijn nek door de beginnende kou.