voor studenten in belgië betekent kerstvakantie heel veel studeren, want in januari hebben wij examens.

maar tussen het studeren door, is er tijd voor ontspanning en liefde en lachen.

veel van dat alles, want dat vinden wij fijn.

ik wens jullie allemaal prettige feesten, rond een warm vuur, met lekker eten en lieve mensen!

hopelijk hadden jullie al een fijne kerstmis en kregen jullie fijne geschenkjes, net zoals ik.

op de foto hierboven zien jullie mijn broer, ik had een idee rond een fotografie-kerstproject.

het project is niet echt gelukt wegens te weinig tijd, maar deze foto vind ik heel sterk.

vorige week maakte ik met pieterjan heerlijke mini-pizza's. je kan ze gemakkelijk zelf maken! hoe moet het?

• maak een kruimeldeeg (geen of weinig suiker!) of ga er eentje kopen in de supermarkt.
• rol het deeg uit en haal er met een glas (of met iets anders) kleine cirkeltjes uit.
• leg de cirkeltjes op bakpapier in de oven, leg er bakpapier over en leg er iets zwaar op (dat in de over mag!) zodat het deeg niet rijst.
• haal de deegcirkeltjes uit de oven wanneer ze al wat harder zijn. ze mogen nog niet volledig gebakken of krokant zijn, want ze moeten hierna nog eens in de oven!
• beleg de cirkeltjes met wat je maar wilt. wij legden er tomatensaus, champignons, courgettes, tomaatjes en geraspte mozarella op.
• steek ze nog een vijftal minuutjes in de oven, tot ze lekker krokant zijn.
• smullen maar!

de deadlines zijn allemaal gehaald, wat wil zeggen dat ik nu eindelijk tijd en vrijheid heb.

de aardappeltjes zitten in de oven, het ruikt hier naar tijm en olijfolie.

de kaarsjes branden en vullen de kamer met licht en gezelligheid.

pieterjan is bij mij, en ik kan volop en bewust genieten van bij hem zijn,

zonder dat ik voor school moet werken.

deze avond is goed.

ik heb enkele vraagjes voor jullie!

- welke muziek moet ik volgens jullie zeker beluisteren?

- welke boeken vinden jullie de moeite en moet ik zeker lezen?

- hebben jullie lekkere recepten om zelf sorbet te maken?

sinds twee weken slapen pieterjan en ik in een tent: dekens en lichtjes over ons bed.

het is als een droomwereld, ik hou van tenten bouwen.

de laatste tijd wordt mij niet veel ontspanning geboden.

op twee weken tijd ging ik één maal naar buiten ter ontspanning, dat was donderdag.

ik ging met pieterjan naar een tentoonstelling en naar de kerstmarkt in brussel.

ik hou van brussel, ik kom er graag.

vanaf donderdag heb ik terug veel vrije tijd.

dan kan ik weer vaker bloggen en fijne dingen doen en lekkere dingen koken.

pieterjan maakte dinsdag champignonsoep voor mij, het was zo lekker. hij is zo'n lieveke.

vrijdag was ik voor het eerst op de radio, het was enorm spannend, maar enorm leuk.

morgen ben ik weer op de radio, ga ik weer presenteren. ik hou van radio maken.

de vogels wonen in zwermen rond ons huis, ze kwetteren en snateren. ik vind dat fijn.

thuis bij mijn ouders hoor ik 's nachts de uilen oehoe'en, het geeft een gerust gevoel.

kerstmis komt eraan. ik kijk uit naar de gezelligheid, de warmte, de liefde.

de verassingen, de lichtjes, het lekkere eten.

liefste december.

de bomen hebben zich ontdaan van hun kostuum,
het eens zo groene gras ligt nu met witte schmink in de wei.
de harde grond kraakt, de snijdende wind briest.
alles wordt door jou bewaakt, de eenzame nacht vriest.
je hebt je ijzeren teugels rond de wereld gedrapeerd
waardoor de natuur stil zijn ogen sluit,
met zachte hand deel je zweepslagen uit.
vuurtjes worden gestookt, in huizen, in harten.
koude vingers zoeken warme vingers,
lippen verspreiden wolken,
van hoop, van gedachten aan weleer
mist en lichtjes en speculoos en kaarsen
de kerstmissfeer, die is er weer.
sjaals en mutsen en handschoenen en kousen,
wol bedekt definitief de laatste herinnering aan de zomer.

liefs,
jade
(je grootste dromer)

mijn voeten brengen mij naar daar waar mijn ogen over dromen.

in de herfst plukken we thuis in de tuin verse appels, zomaar van de boom.

we kijken naar de paddenstoelen die overal tevoorschijn piepen,

en hoe het gras en de bomen bruin kleuren en zich verstoppen voor de winter.

we zetten kaarsjes aan en nestelen ons onder de dekens, met de liefde en thee.

de herfst is het seizoen waarin de natuur zachtjes sterft, maar dit gebeurt in geuren en kleuren.

zaterdagavond gingen pieterjan en ik naar het concert van selah sue en ik maakte er een radioreportage.

zondagavond gingen we naar het concert van beach house,

ik had mijn armen rond pieterjan en hij nam mijn handen vast en we wiegden samen op de mooie muziek.

(meer foto's op www.flickr.com/photos/hetiseendroom)

drukke dagen, veel slapen, veel slecht voelen, veel rusten, veel liefde.

gisterenavond gingen pieterjan en ik dansen dansen dansen dansen in brussel.

dit deden we op het optreden van django django en hun uitermate mooie muziekjes.

wat waren ze goed, hen wil ik zeker nog eens terug zien optreden.

mijn broertje las daarnet bij mij in bed in mijn pippi langkous boek, lekker ingeduffeld.

de bladeren blijven vallen van de bomen, de dagen worden korter.

lekkere warme chocomelk hoort daarbij, en avonden in bed.

een glimlach op mijn gezicht (bekijk dit filmpje, wat fijn!) en lekker eten in mijn buik.

en steeds meer en meer schoolwerk.

deze week heb ik drie concerten in mijn agenda staan: django django, selah sue en beach house.

fijne culturele week dus, wel extreem vermoeiend.

kerstmis komt dichterbij, en dat vind ik zeer zeer fijn.

een weekend vol schoolwerk, maar het geeft voldoening, zo veel voor school werken.

ik kreeg van mama dit nieuwe kookboek, (alweer) een aanrader.

en simpel maar deugddoend kookboek, de gerechten zijn niet te hoog gegrepen.

bovendien, voor mij het allerbelangrijkste, gezond.

sinds ik zo sukkel met mijn gezondheid, proberen pieterjan en ik gezond te koken.

dat lukt niet altijd, met ons beperkte studentenbudget, maar we doen ons best.

de kaders op de bovenste foto hangen in de gang in mijn ouderlijke huis.

papa nam al de foto's. ik vind het een mooi geheel, ik kijk er graag naar.

de onderste foto is mijn ontbijt van deze morgen.

het ziet er uit alsof het al eens gegeten is, maar dat was het niet. integendeel, 't was zeer lekker.

het recept komt uit dat nieuwe kookboek (dat van de alinea hierboven).

gebakken banaan met room en walnoten: topper!

nu mijn buikje vol gegeten is kan ik, opnieuw, voor school beginnen werken.

ps: gisteren bekeek ik 'alla v barn i bullerbyn', meer bekend als 'de kinderen uit de kabaalstraat'.

ik was als kind (nu nog steeds!) een gróte fan van astrid lindgren.

(veel mensen vergeleken/vergelijken mij met pippi langkous)

de film 'alla v barn i bullerbyn' was een plezier om naar te kijken.

wat is zweden mooi. ik wil er zo graag naartoe.

wij zijn een heel goed kook-team, al zeg ik het zelf: pieterjan snijdt de ingrediënten, ik doe het koken.

gisteren kookte ik, speciaal voor hem, een viergangenmenu: hapjes, voorgerecht, hoofdgerecht en dessert.

het hoofdgerecht sloegen we wel over, want anders zouden we geen honger meer hebben voor het dessert.

(je moet prioriteiten stellen he.)

ik maakte lekkere simpele dingen en maakte ook voor het eerst ooit wittechocolademousse.

mmmmmm.

op deze foto draagt pieterjan zijn mooie donkerrode trui, zijn mooie zachte hemd en zijn mooie bruine broek.

ik hou zo van hem. hij is zo mooi, altijd.

ik hou bijvoorbeeld van hem wanneer zijn haren alle kanten uit staan.

of ik hou ervan hem 's nachts vast te pakken en me telkens wanneer ik wakker word tegen hem te nestelen.

of ik hou van hem als hij een warme, zachte wintertrui draagt. als hij me dan knuffelt is het lekker zacht.

dan is het alsof ik gewikkeld word in een dekentje. het liefste deken ooit.

(ik weet niet of je dit soms leest, lieve pieterjan, maar ik ben zo blij dat ik diegene ben van wie jij houdt!)

deze tekening maakte mijn papa exact achttien jaar geleden van mij.

ik koester de tekening, het zijn herinneringen aan zijn atelier.

daar tekende ik uren aan een stuk (op laag niveau) terwijl mijn papa er ook was.

hij tekende en schilderde er ook uren aan een stuk (op hoog niveau).

herinneringen aan oililykleedjes, pastelkrijtjes, linosnedes en gutsen, groot papier en papa zijn drukpers.

ik hoop dat ik later kan leven van mijn creativiteit.

ps: bon iver was mooi! (lees hier de recensie die ik erover schreef)

de laatste bloemen van het jaar. straks komt de winter, en gaat de natuur weer slapen.

gisterenavond had ik een heel gezellige avond met vriendinnen.

jammer genoeg werd het ook een heel late avond, wat achteraf gezien een dom idee was.

mijn klierkoorts zit nog in mijn lichaam, gisterenavond was een duiveltje in een doosje.

en dat duiveltje stak zijn tong uit naar mijn lichaam, en hopsakee, vandaag voelde ik me weer heel slecht.

maar het is herfstvakantie, ik heb nog drie dagen om veel te rusten. hopelijk is dat genoeg.

ik heb zin om de komende dagen lekkere dingen te bakken.

en ook om zelf dingetjes te maken, te knutselen, te naaien met mijn stikmachine.

hebben jullie ideetjes of tips? ik had al gedacht aan een schoudertas en een verrassingetje voor pieterjan.

maar wat voor verrassing dat weet ik niet. wat zouden jullie maken?

oh en ik huppel en dans en heb kriebels in mijn buik en mijn hoofd.

want morgenavond ga ik naar het concert van bon iver, met mijn vingers in die van pieterjan genesteld.

ik ben klaar voor de sprookjes die justin vernon tot leven zal wekken.

pieterjan zijn schouder is klaar, zodat ik er mijn hoofd op kan nestelen.

aude (m'n jongste zusje) verjaarde in juli, en wilde als verjaardagscadeau dat ik eens foto's trok van haar. wat een compliment, wat vond ik dat lief.

zaterdag hadden we eindelijk tijd en was het nog eens mooi weer ook.

de bovenste foto is van die shoot, andere foto's zien jullie op mijn flickr.

voorlopig alleen digitaal, de analoogjes moeten nog ontwikkeld worden.

wanneer het kouder wordt gaan we nog eens foto's trekken, op 'n andere locatie.

de onderste foto is mijn momenteel-lievelings-kousenbroek.

ik zit op het dekentje dat ik al heb van toen ik nog heel jong was.

met thee en merci-chocolaatjes, lekker fijn.

jammer genoeg zitten er al gaten in mijn kousenbroek, hij zal niet lang meer leven.

ik ben koningin van het land waar kousen en leggings niet lang leven. jammer genoeg.

('t is misschien stom, maar ik vraag me stilletjes altijd af wat anderen vinden van mijn foto's.

wat vinden jullie? wat denken jullie, of waaraan denken jullie, bij het zien van mijn fotografie?)

woensdagavond kregen we van studio brussel te horen dat ik tickets had gewonnen.

voor het club 69 concert van goose.

ik heb hard getwijfeld, wist niet goed of het wel een goed idee was met mijn klierkoorts.

maar we zijn toch geweest, en 't was fijn fijn fijn.

af en toe een tekort aan enthousiasme bij het publiek.

voor de rest: duimen omhoog! leuk gedanst, goede muziek.

het was de start van een hele reeks concerten die pieterjan en ik doen de komende maand.

vrijdag is het de beurt aan bon iver.

ik heb nu al kriebels in mijn buik.

hoe de herfst moet zijn: rood, met pompoentjes en bloemen binnen, want we leven meer binnen.

meer binnen leven, maar meer genieten van buiten zijn, van het weinige buiten zijn.

en soep soep soep soep soep!

ik geniet van koken, van lekkere maaltijden klaarmaken.

ik verwen graag pieterjan zijn buikje. en het mijne.

het resultaat van mijn bloedonderzoek is binnen: klierkoorts!

dat verklaart dus mijn vermoeidheid, mijn lichamelijk niet-gezond-zijn.

nu moet ik véél rusten en gezond eten.

hopelijk ben ik snel terug de oude jade.

ik wil weer foto's trekken, mijn vingers tintelen!

ik moet genezen genezen genezen genezen genezen genezen genezen genezen genezen.

dus luister ik naar jazzmuziekjes, rust ik veel, doe ik danspasjes, drink ik bloedappelsiensap,

eet ik veel fruit, knuffel ik met pieterjan en zoek ik lekkere en gezonde recepten in kookboeken.

'chez rachel' is mijn nieuwste aanwinst: een aanrader! mooie foto's, zacht papier en lekker eten.

louis armstrong is klaar met zingen, dus ik ga de plaat gaan omdraaien.

of een andere plaat opleggen.

paolo conte misschien.

Kus me, bemin me, nestel me in je nek.
Of in het kuiltje
in je schouder.
Laat mij ontluiken,
laat mij bloeien,
laat mij groeien met jouw ochtendgloren.
Ik zou zo graag in je ogen wonen,
of in de schaduw van je lach.
Neem me in je armen,
en,
kom,
kleur met mij de dag.

(ik schreef dit vanochtend voor pieterjan)

school slorpt heel veel van mijn tijd op. maar dat vind ik niet erg.

ik moest in het begin wel even wennen om mijn tijd opnieuw in te delen.

ik ga echt vaker proberen hier een blogje te plaatsen.

morgen trekken de belgen naar de stembus. ik ben benieuw naar de resultaten.

ik hou van kopjes thee en dekentjes, ik heb zo'n zin in de koude seizoenen.

gisteren was werelddierendag.
we gingen bij zonsondergang anderhalf uur wandelen met de zotte lieve hond,
we knuffelden de zotte lieve poes,
en ik verwende pieterjan, mijn zot lief aapje.

op de bovenste foto heb ik het gouden herfstlicht kunnen vastleggen.

ik wandelde met mijn nieuwe winterjas, lekker ingeduffeld, met de zonsondergang rechts aan mijn zij.

nu heb ik een zwart-witte poes, genaamd wollemien, in mijn armen.

ik heb een nieuw speeltje voor mijn fototoestel en daarmee nam ik van haar een foto.

ze is er dertien keer in te zien, deze lieve, mooie wollemien.

op school voel ik me zo goed in mijn vel, het is er zo fijn.

ik kan me er eindelijk ontplooien, wat me in mijn vorige opleiding niet lukte.

ik vind huiswerk maken zelfs niet erg.

jammer genoeg ben ik wel opnieuw ziek. ik moet mezelf beter verzorgen, ik moet sterker worden.

kunnen jullie mij tips geven, hoe ik mijn lichaam sterker kan maken? hoe ik minder ziek kan worden?

nu ga ik theetjes drinken met veel honing en lekker lezen onder mijn dekentje, met wollemien op mijn schoot.

de herfst brengt gouden licht. ik geniet ervan, van het gouden licht.

met een sjaal om mijn nek en een wollen trui rond mijn buik trotseer ik de beginnende kou.

die tintelt met kriebelende vingers aan onze lichamen.

's nachts hebben we een warm deken nodig, overdag een kop warme thee.

zondag was het rommelmarkt in de straat. veel rommel, weinig moois.

verder had ik dit weekend een leuke avond met mijn vrienden.

vriendschap is iets moois, moeten we koesteren.

net als de liefde. of als de herfst, en de natuur.

de afgelopen week was hectisch, of toch op z'n minst veelzijdig.

zaterdag was ik jarig, 22 kaarsjes, hoera hoera. lekker eten, goed gezelschap en lieve geschenkjes. fijn!

ik voelde me sinds een paar dagen wel ziekjes, en maandag en dinsdag werd het het ergst.

ziek in bed, met thee, een dik deken, soep, koorts en pijn.

gelukkig werd ik goed verzorgd en voelde ik me woensdag terug beter.

school is fijn, fijner, fijnst. leuke lessen, leuke docenten, leuke klasgenoten. ik voel me er goed.

de natuur verandert, werpt zijn zomertinten af.

ik zie bladeren vallen en de lucht kleurt in de meest mooie tinten.

het mandarijnenseizoen is aangebroken, binnenkort duiken overal sinterklaasjes op.

en ik?

ik fiets met mijn nieuwe fietsmandje en een dikke sjaal rond mijn nek door de beginnende kou.

ik ging maandagavond met marijke naar het stoemp-optreden van love like birds in brussel.

het was in een mooi bruin cafeetje, ik vind het jammer dat er in leuven weinig van zulke cafés zijn.

het concertje was teder, integer, dromerig, intiem, breekbaar en mooi.

er hing een verlegen maar wees-welgekomen sfeer.

ik kende de muziek van love like birds al langer, maar had ze nog nooit live gezien.

een fijne avond, met fijne muziek en een van de fijnste vriendinnen. zo mogen er nog veel komen.

we zijn drie dagen in de ardennen gaan kamperen, onder ons tweetjes.

met de liefde, regen, bossen, meren, tenten en caravans, ochtendzon en smalle wandelpaden.

we keken een hert in de ogen en bewonderden een donkerrode bezige eekhoorn.

we zagen kastelen, uitgestrekte meren, donderwolken en veel heide en bossen.

het was koud en regenachtig, maar fijner kon het niet zijn.

goed ingeduffeld en met onze handen verstrengeld gingen we waar onze voeten ons brachten.

vrijdag was een goede dag. goede vrijdag.

ik had mijn thesisverdediging en kreeg te horen dat ik goed werk had geleverd,

dat ze trots waren op mij, dat dit hoofdstuk is afgerond,

dat ik mag beginnen aan een nieuw avontuur.

ik ben afgestudeerd, heb een masterdiploma op zak.

dat nieuwe avontuur, laat dat maar komen. ik kijk er heel hard naar uit.

vrijdagavond ging ik oppassen, op twee schatten van kinderen.

de jongste was 10 maand, ze zat heel de avond op mijn arm naar mij te lachen.

vol verwondering over het leven, met grote nieuwsgierige ogen, zo bruin als herfstkastanjes.

gisteren was ik ziek, lag ik in het gras en in bed. met de zon als wakende engel.

vandaag genezen, klaar voor een nieuwe dag, een nieuwe week.

vandaag fietsten pieterjan en ik 80 km!

we volgden ravel 2, een fietspad dat loopt van hoegaarden tot namen.

we begonnen in hoegaarden, wat waren we blij wanneer we in namen waren!

jammer genoeg moesten we dan ook nog terug, met (groot detail) volop tegenwind.

toch is het ons gelukt. ik ga nu wel 198286365 dagen niet meer kunnen stappen van pijn in mijn benen.

oké, dat is niet waar, hihi.

het fietspad is een echte aanrader, heel mooi. neem er gewoon echt je tijd voor.

het ligt tussen de velden en bossen, hier en daar passeer je een dorpje.

jammer genoeg heb ik geen foto's, ik had geen fototoestel mee.

vorige week had ik een shoot, de foto hierboven is daar een resultaat van.

andere foto's vind je op mijn flickr-pagina.

pssst: ik ben al twee jaar bezig met een sjaal te breien.

ik vergeet hem gewoon steeds, daarom dat het al twee jaar duurt.

maar nu ga ik hem echt verder breien, zodat ik hem kan dragen deze winter.

anders ligt 'ie daar maar zielig alleen.

ongeacht dat ik uitkijk naar wat nu allemaal komen zal,

naar de nieuwe avonturen en de andere seizoenen die voor de deur staan,

denk ik toch gelukkig terug aan de afgelopen zomermaanden.

ik heb mooie plekken gezien, genoten van warme en minder warme dagen,

een maand lang gewerkt met lieve mensen,

beslist wat ik de komende jaren wil gaan studeren,

en nogmaals vastgesteld dat ik elke dag opnieuw gelukkig ben met pieterjan.

na een dikke vier jaar als koppel zijn we twee handen op één buik,

nu eens kinds, dan weer volwassen serieus.

maar vooral gelukkig.

bij hem zijn is een zegen, momenten waar ik elke seconde van geniet.

het is moeilijk om hem lange tijd niet te zien,

maar weten dat hij mij ook mist en dat hij ook aan mij denkt zijn troostende gedachten.

het is zoals een beetje op de foto hierboven te zien is: hij geeft me regenboogjes.

* foto getrokken door pieterjan in les baux-de-provence, juli 2012

de zomer loopt ten einde.

truien en kousen worden vanonder het stof gehaald,

omhelzingen worden steviger en warmer,

het fruit wordt schaars.

we genoten van druiven, verzorgd en grootgebracht door de opa van pieterjan.

ik zocht op twee plaatsen naar rabarber, pas op de derde plaats vond ik er.

van de lekkere rabarber maakte ik lekkere crumble (met dank aan loes).

de laatste dagen veel niets-gedaan: knuffelen, slapen, lezen.

vooral genieten van mijn geliefde, verdwalen onder de dekens.

met soep in bed en hapjes in bed.

's avonds het licht uit, hand in hand in slaap vallen.

deze ochtend maakte ik een poezenmaskertje.

pieterjan bekeek me alsof ik een klein kind was, maar ik zag vertedering in zijn ogen.

ik kookte de hele week lekkere dingen, bijna allemaal zonder vlees.

ik ben geen vegetariër, maar ik heb ook niet elke dag vlees nodig. ik ben er tussenin.

gisterenavond stopte ik banaan in de oven, met honing en suiker.

het werd een perfect laatavonddessert.

de zon schijnt soms, het slapen 's nachts wordt gemakkelijker.

de grootste, meest drukkende warmte is voorbij.

nog een paar weken en de lessen beginnen.

ik kijk ernaar uit.

een nieuwe start.

ik verlang naar de herfst, naar de winter. de drukkende warmte mag van mij op vakantie. 

ik wil mijn sjaals rond mijn nek kunnen draperen en mijn handen verstoppen in mijn wanten. 

laat mij ademwolkjes blazen en sneeuwengelen maken. 

ik wil kunnen genieten van de hitte die een kop thee of een mok chocomelk creëert in mijn buik. 

ik wil ‘s ochtends samen met de dag wakker worden , 

en ‘s avonds genieten van een wandeling door de donkere straten. 

en daarna wil ik knus in bed kruipen met pieterjan, en een winterslaapje doen.

ik heb genoten van de zomer, maar nu open ik mijn armen voor de herst en winter.

* mijn zus trok deze foto van mij in februari 2012

donderdag was pieterjan jarig, hij kreeg een mooie 22 achter zijn leeftijd!

hij nam een dagje vrij van het leren, we trokken erop uit.

we belandden in zutendaal en wandelden het blotevoetenpad.

ik voelde me een klein kindje,

ik liep voortdurend over van enthousiasme.

erna gingen we naar een plek waar pieterjan ooit al was geweest.

het was er prachtig: een groot meer met strandjes en bossen en heide rond.

de dag was veel te snel voorbij, ik wilde dat er geen einde aan kwam.

pieterjan kreeg trouwens 19 cadeautjes van mij.

ik wou er 22 geven (voor elk jaar eentje),

maar mijn portefeuille liet dat niet echt toe.

het was een fijne verjaardag voor de liefste jongen.

het was zo warm de afgelopen dagen, ik wist werkelijk geen blijf met mezelf.

ik zwom, ik speelde met water, ik las, ik at en ik sliep.

een mooie samenvatting van mijn afgelopen vijf dagen.

we sliepen 's nachts in de tent om de warmte zoveel mogelijk te ontlopen.

gisteren maakte ik een heerlijke pasta met onder andere asperges.

het was de eerste keer dat ik kookte met asperges, het beviel me.

wie kent nog recepten?

mijn ideeën en wensen voor het komende schooljaar krijgen vorm,

ik denk dat ik stilaan beslist heb wat ik verder wil studeren,

welke richting ik uit wil.

ik begeef me op glad ijs, maar heb genoeg handen die de mijne willen vasthouden.

ik geniet van het weer, maar werk ook flink voor school. net als pieterjan.

jammer wel, dat we niet ten volle kunnen genieten van de zomer,

maar dat school steeds over onze schouder meegluurt.

vanavond deden we een mini gezellige barbecue buiten op het gras,

met lekkere avocado, en nog veel lekkere dingen.

ook veel lezen (john green! weeffout in onze sterren! moooooi!)

en een beetje winkelen.

ik heb een niet te stillen zin in ijsjes, hmm.

vandaag las ik het leven van pi uit, geschreven door yann martel.

ik had er al zoveel over gehoord en mensen raadden het mij aan om te lezen.

ik heb er enkele weken (3!) over gedaan om het uit te lezen,

en nu ik het uit heb snap ik niet waarover ze zo positief deden, waarom ze het aanraadden.

ik vond het langdradig, ik raakte vaak mijn aandacht kwijt.

maar goed, op naar het volgend boek.

ps: ik ga naar bon iver! en beach house! en selah sue!

ik had pannenkoeken met een groot glas melk en een kop thee als ontbijt.

buiten, in de tuin, met de bomen als afdakje.

de zon speelde met de bladeren, piepte er stiekem doorheen.

dan fijn winkelen met mijn beste vriendinnen.

we vormen een groepje van vijf: één vinger op een hand per vriendin.

daarna lekker in het gras liggen, praten, lachen. genieten.

binnen minder dan een uurtje zie ik mijn lieve pieterjan terug,

na twee lange weken.

het gemis is enorm, maar straks wordt mijn geduld beloond.

ik ben gelukkig.

na het werk was er tijd voor ontspanning:

bessen plukken, pruimen plukken,

de kippen voederen en eieren rapen,

en lezen.

ik worstel me al enkele weken door 'het leven van pi'.

het is niet slecht, integendeel, maar het is wel zware literatuur.

nog twee keer slapen en mijn dromen komen weer uit.

dan kan ik mijn vingers weer laten verstrengelen met die van pieterjan.

nog twee keer slapen.

twee keer.

zelfgemaakte wortelpuree, een nieuwe slobbertrui en een mooie pluim.

meer had ik vandaag niet nodig om nu met een goed gevoel in bed te kruipen.

het regende zelfs, en dat vond ik leuk.

hopelijk is morgen even fijn.